Het 3D-printen van hulpmiddelen is een veelbelovende opkomende technologie. Revalidatieprofessionals geven echter aan dat het een grote uitdaging is om het 3D-printen van hulpmiddelen structureel te implementeren in hun dagelijkse zorgverlening. Zo zijn managers terughoudend omdat zij onvoldoende kennis hebben over hoe een revalidatiecentrum kan voldoen aan de complexe Europese Medical Device Regulations. Ook blijft het onduidelijk wie waarvoor verantwoordelijk is. Ten slotte is er behoefte aan meer overtuigend bewijs voor de waarde van 3D-geprinte hulpmiddelen in het algemeen en blijft het de vraag hoe dergelijke hulpmiddelen gefinancierd kunnen worden.

Doel onderzoek

Dit onderzoek is erop gericht om revalidatiezorgprofessionals te ondersteunen in de dagelijkse praktijk door de volgende praktijkvraag te beantwoorden: ‘Hoe kunnen revalidatieprofessionals het 3D-printen van hulpmiddelen op maat ter ondersteuning van dagelijkse activiteiten op structurele, duurzame en toekomstbestendige wijze integreren in hun dagelijkse zorgverlening?’ Het gaat hierbij vooral om hulpmiddelen voor cliënten die vanwege een fysieke beperking problemen ervaren bij het uitvoeren van dagelijkse activiteiten. 

Thema’s

Een nieuwgevormd consortium heeft zich gebogen over de vele vragen en uitdagingen waar revalidatieprofessionals tegenaan lopen. Deze hebben zij geclusterd in vijf inhoudelijke thema’s:

  • Implementatieprocedure 
  • Wet- en regelgeving (MDR) 
  • Financiële levensvatbaarheid 
  • Duurzaamheid 
  • Toekomstbestendigheid 

Methode

Door middel van actieonderzoek wordt in dit project op iteratieve wijze een implementatieprocedure ontwikkeld en gevalideerd. De inhoudelijke thema’s worden onderzocht om tools te ontwikkelen die revalidatieprofessionals helpen om te voldoen aan wet- en regelgeving en om het 3D-printen van hulpmiddelen op een financiële levensvatbare, duurzame en toekomstbestendige wijze te implementeren. De kennisinstellingen en revalidatiecentra werken hierbij samen met ondernemers, beroeps- en brancheverenigingen, cliëntvertegenwoordigers en een zorgverzekeraar. Naast een implementatieprocedure, die na afloop ook door andere revalidatiecentra kan worden gebruikt, levert het project kennis op die wordt ingezet in de opleidingen van zorgprofessionals, technici en ontwerpers, innovatiemanagers en materiaalkundigen. 

Resultaten

Binnen het project wordt op verschillende manieren gewerkt aan doorwerking van resultaten van het project richting onderwijs, onderzoek en praktijk. Er zijn veel partijen betrokken, zoals: kennisinstellingen, revalidatiecentra, bedrijven, branche- en beroepsorganisaties en cliëntvertegenwoordigers. Dit maakt dat er veel personen en partijen betrokken zijn die de eigen achterban kunnen informeren. Ook kunnen zij de collega-organisaties kunnen mobiliseren en ondersteunen om actief met de opgedane kennis van dit project aan de slag te gaan. Daarnaast vinden nog verschillende activiteiten plaats zoals gastlessen bij hogescholen, publicaties in wetenschappelijke tijdschriften, presentaties bij congressen en bijeenkomsten en workshops, instructies of trainingen.

Duur

Het tweejarige project is gestart op 1 mei 2024 en loopt tot en met 30 april 2026.

Team

  • Luc de Witte
  • Jetske Brummer
  • Mark Leemhuis

Samenwerking

Voor dit project werkt De Haagse Hogeschool samen met:

Financiering

Het project wordt gefinancierd door RAAK-publiek, onderdeel van Regieorgaan SIA

Contact

Luc de Witte ([email protected])