‘Cocreatie tussen opleiding en basisscholen is voor ons vanzelfsprekend’ 

Cocreatie. Geen toverwoord, dat verschijnt als je even met je vingers knipt. Wél een van de belangrijkste kernwoorden in het nieuwe Instellingsplan. Rosanne Brinkhuis is daar blij mee. “Het ministerie van OCW heeft cocreatie al eerder als een ambitie geformuleerd. In 2030 werken alle lerarenopleidingen volgens het ‘samen opleiden’-principe in cocreatie met het werkveld. Het Instellingsplan sluit daar naadloos op aan.” 

Rosanne is stagecoördinator van de Pabo. Deze opleiding werkt als Opleidingsschool Zuid-West Holland samen met vijf schoolbesturen in de regio. Van die opleidingsschool is Rosanne de programmaleider. “Ik heb vooral veel overleg met bovenschoolse coördinatoren. Elk van de vijf schoolbesturen heeft zo’n coördinator benoemd voor de stages. Met ieder van hen stem ik wekelijks af. Als er iets speelt, kunnen we er direct op inspelen. Eén keer in de maand overleg ik met de vijf coördinatoren samen om te kijken hoe het gaat. Zitten we met z’n allen nog wel op één lijn als het bijvoorbeeld gaat om de stagevergoedingen? Verder beantwoord ik iedere dag ook veel e-mails en voer ik telefoongesprekken met studenten of met de stagescholen.” 

School kiezen 
Het contact met het werkveld is intensief. Dat zit te springen om nieuwe leerkrachten. Toch is het aantal aanmeldingen niet Rosannes grootste zorg. “Eerder dat studenten niet te snel zelfstandig voor de klas gaan staan. Hoe zorgen we dat zij echt stage kunnen lopen, zonder te veel verantwoordelijkheid? Daar maken we afspraken over met de samenwerkingspartners.” Aan het capaciteitsgebrek op de scholen zit voor de studenten ook een positieve kant. “In het vierde jaar doorlopen zij een sollicitatieprocedure. Voorheen was het moeilijk om een plek te vinden. Nu kunnen ze een school kiezen die het beste past bij de leervraag die zij voor het laatste jaar nog hebben.” 

Pabo als voorloper
Rosanne herkent zich sterk in cocreatie als belangrijk thema in het Instellingsplan. “Wij zijn daarin voorlopers. In het plan staat ook veel over innovatief en toekomstgericht onderwijs. Ook daar houden we ons in afstemming met het werkveld volop mee bezig. In werkgroepen denken we na over een andere organisatie van het basisonderwijs. Over een aantal jaren is die niet meer zoals we die nu kennen. Omdat er tekorten zijn, staan ook onderwijsassistenten voor de klas. Dan hebben een leerkracht en één of twee onderwijsassistenten bijvoorbeeld samen twee groepen. De rol van de leerkracht verandert snel. Daar spelen we als Pabo met die werkgroepen op in.” 

Programma voor startende leerkrachten 
“Een andere mooie vorm van cocreatie is het programma dat de opleidingsschool biedt aan startende leerkrachten. Die komen van onze opleiding of van een andere pabo. Als ze dan aan de slag gaan op een van de scholen van onze samenwerkingspartners, zitten ze nog drie jaar in een zogenoemd inductietraject. Ze krijgen coaching en intervisie. Twee keer per jaar nodigt de opleidingsschool hen uit voor de professionaliseringsmiddag. Daar kunnen zij allerlei workshops volgen van docenten van de pabo, lectoren en experts uit het werkveld.”  

Hetzelfde verhaal 
Rosanne zal het Instellingsplan bespreken met de besturen die deelnemen aan de opleidingsschool. “Zij zijn onze vaste partners.” Die samenwerking gaat ver. “Vanuit het werkveld hebben de studenten te maken met schoolopleiders. Vanuit de Pabo met instituutsopleiders. Samen organiseren zij iedere vijf weken een bijeenkomst voor de studenten. De studenten horen dan naast de theorie die ze op de Pabo aangeboden krijgen, hoe ze de koppeling kunnen maken naar het werken in de praktijk. Dat werkt heel versterkend. Onze docenten vinden het heel natuurlijk om – als ze iets willen doen of veranderen – dat eerst te toetsen bij de schoolopleiders. Elk thema dat wij aanbieden, brengt de student op de stageschool in de praktijk. Dat werkt alleen maar met een goede wisselwerking tussen opleiding en praktijk.” 

De cocreatie zoals omschreven in het Instellingsplan sluit aan op wat wij bij de Pabo al enige tijd doen. 

- Rosanne Brinkhuis 

In de serie Verhalen van De Haagse delen we portretten van collega’s en studenten, waarin zij vertellen over de verbinding tussen hun eigen drijfveren met het Instellingsplan.