Lectoraat Urban Ageing

Dr. Jeroen Dikken (1986) behaalde in januari 2008 zijn bachelordiploma tot verpleegkundige waarna hij de masters Gezondheidswetenschappen en Gerontologie afrondde in juli 2010. Gedurende de studiejaren (2006 – 2010) was Dikken werkzaam als verpleegkundige in zowel de eerstelijnszorg alsmede het ziekenhuis. In 2010 maakte hij de overstap naar het hoger onderwijs als docent Verpleegkunde. Van 2012 tot 2017 promoveerde hij aan Universiteit Utrecht. De focus van zijn studie was hoe kennis en attitude van ziekenhuisverpleegkundigen met betrekking tot de oudere patiënt gemeten kan worden (klinimetrie). Naast enkele landelijke bestuurlijke functies is Dikken verbonden aan de opleiding Verpleegkunde als hogeschoolhoofddocent op De Haagse Hogeschool en aangesloten bij het Lectoraat Urban Ageing. De nieuwe definitie van gezondheid volgens arts-onderzoeker Machteld Huber: ‘Gezondheid als het vermogen om je aan te passen en je eigen regie te voeren, in het licht van de sociale, fysieke en emotionele uitdagingen van het leven,’ vraagt een omslag in ons denken als maatschappij. De zorg (als men deze nodig heeft) verschuift steeds meer naar het thuis van mensen. Dit vraagt dus ook van onze steden, een plek waar veel ouderen wonen en leven die zo lang mogelijk regie willen voeren over hun leven, een omslag in hoe zij deze ‘zorg’ aanbieden. Daarnaast vraagt het van ouderen zelf om na te denken hoe zij zorg willen ontvangen. Dit is waar Urban Ageing en de zorg elkaar ontmoeten. Dikken richt zich met name op de vraag hoe zorgprofessionals zich kunnen blijven ontwikkelen (kennis, attitude en gedrag), wat essentieel is om mee te bewegen met de grote maatschappelijke en zorggerelateerde veranderingen die gaande zijn in de leefomgeving van ouderen.

Mari Groenendaal is lecturer practitioner bij WoonZorgcentra Haaglanden. Zij is van origine verpleegkundige specialist en in de afgelopen jaren actief in de sectoren verzorging, verpleeghuis en thuiszorg en met 1 been in de praktijk en 1 been in het onderwijs/wetenschap. Daarnaast is Groenendaal betrokken bij diverse projecten en onderzoeken die betrekking hebben op het behouden van betekenisvolle activiteiten van mensen met dementie, het kunnen zijn wie je bent ondanks de vele beperkingen die de ziekte met zich meebrengt.

Hoe age-friendly zijn Haagse wijken en buurten? Met name als we dit bezien vanuit het perspectief van die ouderen die, op verschillende terreinen en om verschillende redenen, het risico lopen van armoede en sociale uitsluiting. Wat betekent een ‘age friendly’ stad en buurt voor hen en wat is daarvoor nodig? En wat betekent de diversiteit in de stad voor het antwoord op deze vragen? Rudy van den Hoven is als hogeschoolhoofddocent Social Work werkzaam bij de faculteit Sociaal Werk en Educatie. Aandachtsvelden zijn o.a. wijkontwikkeling, sociale ongelijkheid, armoede en sociale uitsluiting, social work vanuit een internationaal perspectief. Daarnaast is hij lid van de Nederlands-Vlaamse werkgroep Sociaal Werk en Mensenrechten. Voorafgaand aan zijn aanstelling aan de HHS was hij lange tijd in Portugal werkzaam als universitair docent en onderzoeker op het terrein van sociaal werk en sociaal beleid en werkte als adviseur/onderzoeker voor verschillende Europese programma’s op het terrein van armoede, sociale uitsluiting en stedelijke ontwikkeling. In 2002 promoveerde hij aan de Erasmus Universiteit Rotterdam op een vergelijkend onderzoek naar praktijken van opbouwwerk en wijkontwikkeling in Nederland en Portugal. Binnen de HHS was hij als onderzoeker eerder actief binnen de lectoraten ‘Grootstedelijke ontwikkeling’ en ‘Internationale samenwerking’ en deed in 2017 voor het onderzoeksplatform ‘Connected learning’ onderzoek naar de gevolgen van de invoering van de participatiesamenleving in de Haagse wijken Ypenburg en Duindorp.

Als psychoanalytisch psychotherapeut is zij ruim 50 jaar betrokken geweest bij innovatieve ontwikkelingen in het beroepsveld. Geboren in 1940 behoort zij inmiddels tot de doelgroep van “Urban Ageing”. En gaat haar belangstelling uit naar allerlei ontwikkelingen rondom senioren. Zo constateert zij verschillen in de voor- en naoorlogse generatie senioren qua vitaliteit en zelfredzaamheid. En de senioren differentiatie die beter kan want “een 70 jarige bevind zich in een andere fase dan bijvoorbeeld een 100+ jarige” geeft zij aan. Zij wil wezenlijk bijdragen aan het ontwikkelen van een intergenerationele aanpak van verschillende aspecten van senioren met name voor wat betreft huisvesting. Daarom staat zij achter het concept van Intergenerationeel Wonen en hoopt op implementatie vanuit de bouwplannen van de Gemeente Den Haag. Karin: “Het belangrijkste is dat de senioren in Den Haag betrokken blijven bij de andere leeftijdsgroepen door onderlinge verbindingen en betekenisvol te zijn voor elkaar. Mijn doel is een bijdrage leveren aan een gezonde en aantrekkelijke samenleving in de stad Den Haag voor een diversiteit aan bewoners van alle leeftijden.”

Hoe gaan mensen met dementie om met hun dementie? Hoe gaan naasten met de situatie om? Hoe gaan professionals om met dementie? Wat kunnen wij met elkaar hiervan leren? Hoe kun je leven en wonen met dementie, en hoe doe je dit in de grote stad? Deze vragen worden op een praktische manier onderzocht, waarbij de bestaande praktijk wordt verbeterd met de kennis en ervaringen die we bij elkaar brengen. Esther Kroon brengt haar kennis en ervaring mee vanuit de (neuro-)psychologie, de contactclown, discussies over de toegevoegde waarde van mensen als zorgtechnologie ingezet wordt en haar jarenlange ervaring in het hoger beroepsonderwijs bij de opleidingen Verpleegkunde, Social Work en Pedagogiek.

Zsuzsu Tavy, MA (1986) is als onderzoeker verbonden aan het Lectoraat Urban Ageing en is docent bij de opleiding hbo-verpleegkunde binnen de minor Participatieve gezondheidszorg. Zij studeerde Culturele antropologie aan de Universiteit Leiden en specialiseerde zich in visuele etnografie, de inzet van film in onderzoek. Na een studie verpleegkunde aan de Haagse Hogeschool raakte zij geïnteresseerd in participatie van patiënten en ouderen in onderzoek, beleid en kwaliteit van zorg. In haar onderzoek “Naar verantwoorde rebellie” richt zij zich op hoe ouderen betrokken kunnen worden in de ontwikkeling van nieuwe woonvormen. Daarnaast werkt zij aan een participatief videoproject, waarin ouderen documentaires maken over wonen.